Help mee!
Column Kim van Iersel

Verrassende ontmoeting

Een paar weken geleden ging ik naar een juwelier omdat ik een horlogebandje nodig had. Mijn horloge is niet bepaald standaard en bijna onvermijdelijk roept dat vragen op. De eerste, behorende tot de categorie meest gestelde vragen, is: “Bent u helemaal blind of ziet u nog een beetje?” en daarna: “Is dat sinds uw geboorte of op latere leeftijd?” Als ik dan antwoord dat ik tot mijn achttiende heb kunnen zien, volgt een reactie die me niet onbekend is. Want, zo wordt verondersteld, het is toch wel fijn dat ik heb kunnen zien. Nu weet ik nog hoe dingen en kleuren en zo eruitzien! Ik noem dit bewust een veronderstelling, het wordt immers ook niet als vraag maar meer als vaststelling geformuleerd. Ik reageer dan door te zeggen dat het nogal betrekkelijk is. Ik weet wat ik had en ik weet wat ik mis en sommige dingen wennen, andere nooit. Het kan dus zowel een voordeel als een nadeel zijn.

De man repliceerde: “Ja maar als ik het heb over een trein weet jij wat ik bedoel, je weet hoe die eruitziet.” Ik: “Is dat belangrijk dan?” Hij: “... (stilte). Ja als je het zo stelt, misschien niet.” Ik verduidelijkte: “Ja, voor wie is het belangrijk: voor jou of voor mij? Of makkelijk dat je weet dat ik weet waar jij over praat. Maar als ik die trein nooit gezien zou hebben dan had ik toch ook een idee van een trein, al is het geen letterlijk beeld. En dat idee is voldoende, dat is mijn wereld.”

Ik merkte dat hij daar even over na moest denken, het moest laten bezinken. Maar toen kwam een opmerking die ik niet zag aankomen! Hij: “Maar ik denk dan dat je toch beter een been kunt missen.” Toen viel ik op mijn beurt even stil. Ik: “Beter…? Er is geen beter. Je zult het ermee moeten doen, er je weg in vinden. Bovendien bekijkt iedereen het vanuit zijn eigen standpunt. Voor mij is mijn gehoor erg belangrijk en ik moet er niet aan denken doof te zijn. Ik denk dat iemand die doof is precies het tegenovergestelde zegt. Dat komt doordat we er niet mee bekend zijn en dan in beperkingen denken, niet de mogelijkheden kennen en zien. Je denkt dan alleen aan wat je allemaal niet meer zou kunnen”

De wereld is niet zwart/wit hè. Alles heeft zo zijn voors en tegens. Ze blijven leuk, die onverwachtse, spontane gesprekken. Vooral als mensen vragen stellen en openstaan voor een andere visie!

Deze website is drempelvrij