Inspiratie voor creatieve donaties
Help mee!

Sokkenlijn voor tachtigjarige

Onze trouwe donateur mevrouw Van den Heuvel uit Berghem werd onlangs 80. ''Als je zo oude bent, heb je alles al. Daarom vraag ik geld voor de KSBS. Zij investeren dat in hulp en onderzoek voor blinden en slechtzienden.''

In plaats van een bord in de tuin met 80 jaar er op wilde ze daarom een sokkenlijn: tachting 'oude ' sokken waarin ze evenveel euro's ophaalde. Een bedrag dat ze zelf aanvulde tot honderd euro.

Al op haar haar 75e verjaardag besloot mevrouw Van den Heuvel uit Berghem het een keer anders te doen. Ze vroeg aan haar zussen geen bloemen mee te nemen. Als ze iets wilden geven, dan graag een gift voor de blinden en slechtzienden. Dat verzoek leverde een bedrag van € 80,- op, dat mevrouw Van den Heuvel toen ook aanvulde tot honderd euro.

Borstels

Mevrouw Van den Heuvel werd ooit voor een kwartje donateur. Ze vertelt dat vroeger de slechtzienden uit Grave in het voorjaar langs de deur kwamen met paard en wagen. Ze verkochten niet alleen abonnementen op De Stem van Grave, maar ook borstels en schrobbers die gemaakt werden op de arbeidsplaatsen in Grave. “Toen lag hier nog zand. En die borstels hoorde je dan al van ver klepperen tegen de kar. Zo’n borstel, dat was nog echt handwerk. Ik heb ooit een schrobber bij hen gekocht voor 50 cent, daar heb ik 25 jaar lang plezier van gehad.” Of ze het geld moest overmaken of dat het elk jaar opgehaald werd, weet ze niet meer precies. “Weet je, dat is alweer meer dan vijftig jaar geleden.”

Donkere bril 

Ze vierde haar 75e verjaardag samen met haar man die 80 werd. “We zijn allebei binnen een week jarig”, legt ze uit. Het was geen groot feest, vertelt ze. Gewoon gezellig thuis, met een kopje koffie en gebak. Wel hadden ze een cateringbedrijf laten zorgen voor koude schotel, vruchten en pudding. “Die extra donatie voor de KSBS, dat wilde ik een keertje doen. Ik had dat al een half jaar in mijn hoofd zitten. Ik heb zelf niets meer nodig. En die mensen kunnen het goed gebruiken.” Ze koos de KSBS uit omdat ze erg begaan is met het lot van blinden en slechtzienden. “Blind zijn leek me altijd zo verschrikkelijk. Toen ik op de lagere school zat, zag ik altijd een blind meisje lopen, dat met haar zusje naar de kerk ging. Ze droeg zo’n donkere bril. Dat is me altijd bijgebleven.”

Kerktoren 

Van dichtbij kent ze niemand met een visuele beperking. Zij en haar zussen hebben ook allemaal goede ogen. Dat zit in de familie. Alleen een van haar drie dochters heeft sinds haar twaalfde een bril, maar geen hele sterke. “Als mijn dochters vroegen hoe laat het was, zei ik altijd: ‘Kijk maar op de kerktoren.’ Dan oefenen ze hun ogen, dacht ik bij mezelf.” Een andere reden dat ze geld geeft aan de KSBS is omdat ze zo blij is, dat ze zelf op haar leeftijd nog een beetje vooruit kan. “Ik zit niet in een rolstoel en ik kan nog op de kerktoren zien hoe laat het is. Daar ben ik heel dankbaar voor. Ik hoop dat dat nog een hele tijd goed blijft gaan.”

Haar familie reageerde positief op de vraag om geld in plaats van bloemen. “Ze waren heel blij dat er iets moois mee gebeurt. Mijn kinderen vonden het ook leuk. Als ik daar zelf maar tevreden over ben. Je hoeft maar een doel in je leven te hebben waar je mee vooruit kunt, vinden ze.” 

Monique Vaessen - Uit: De Stem van Grave, uitgaven 63-3 en 67-1.


Deze website is drempelvrij