Vakantieproject Visio

‘Die lach op hun gezicht! Dan weet je waar je het voor doet’

door Jenneke van Dongen | foto Evan Karageorgos

Iedere zomer organiseert Visio op De Blauwe Kamer in Breda vakantieweken voor zo’n 25 tot 40 kinderen en jongeren met een meervoudige beperking. Dat gebeurt met de hulp van vele vrijwilligers. De vakantiegangers en de vrijwilligers hebben een onvergetelijke tijd en de ouders kunnen even de zorg voor hun kind uit handen geven. Dit jaar werd het vakantieproject vanwege een verbouwing in Breda verplaatst naar Visio in Grave.
“Logistiek een pittige klus”, vertelt Sara Clappers. “Breda is ingericht op de visueel, verstandelijk en motorisch beperkte kinderen. In Grave hebben we de nodige aanpassingen moeten doen. Zo moesten er bijvoorbeeld in de slaapvertrekken microfoons geïnstalleerd worden, zodat er ’s nachts meegeluisterd kan worden.” De kinderen zijn verdeeld in groepen van vijf tot acht deelnemers. Per groep is een groepsoudste verantwoordelijk voor het welzijn van de kinderen en de vrijwilligers. Sara is een van die groepsoudsten en doet voor het 17e jaar mee als vrijwilliger. “Ik was vijftien toen ik begon. Vanaf het eerste moment vond ik het prachtig om te doen. Het heeft er zelfs voor gezorgd dat ik een opleiding in de zorg ben gaan doen.”
Corona
Door corona zijn er iets minder kinderen dan in voorgaande jaren. Sommige ouders kiezen ervoor om hun kwetsbare kinderen geen enkel risico te laten lopen. Tijdens het vakantieproject worden uiteraard zorgvuldig alle regels rondom corona in acht genomen. Waren andere jaren bezoekers, zoals bijvoorbeeld oud-vrijwilligers welkom, dit jaar wordt er geen bezoek binnengelaten. Ook zijn de activiteiten aangepast. Zo zal er dit jaar geen uitstapje naar de Efteling plaatsvinden. “Er blijft gelukkig van alles over wat we wel kunnen doen”, vertelt Sara. “We doen veel met muziek: een djembé workshop, disco op het schoolplein, muziekbeleving met muziekdocent Floor. We zwemmen lekker in het zwembad hier op het terrein, wat alle kinderen echt superleuk vinden. We lopen het stadje in om een ijsje te eten. In grote lijnen is er een programma voor elke dag, maar dat passen we aan als de groep er om vraagt. Je bekijkt steeds wat een groep nodig heeft en of het programma niet te vermoeiend is.”

Zenna geniet
Zenna (14) is een van de jongeren die elk jaar van de partij is bij het vakantieproject. Zojuist heeft ze volop meegedaan met muziekdocent Floor. Ze zong mee met ‘vies klein varkentje, je moet in bad’, trommelde met een houten lepel op een pizzadoos bij de liedjes over pizza en voelde de waaiers, waarmee Floor over haar handen streek en in haar gezicht wapperde. Zenna geniet met volle teugen. Ze wil wel vertellen hoe leuk het vakantieproject is. “We hadden gedrumd op de djembé en er was een olifant in het verhaal. Ik ging rondstampen als een olifant. Ik slaap in een vrouwenkamer en we gaan soms nog kletsen als we moeten gaan slapen. Dat is heel leuk. We hadden ook gezwommen met muziek, discozwemmen. En bij het belevingstheater hadden ze gezongen over zintuigen. Ze hadden een liedje voor mij over mijn krullen.”

De vrijwilligers
Elk kind heeft een eigen vaste vrijwilliger, die de hele dag voor hem of haar zorgt. Veel vrijwilligers krijgen zo’n goede band met ‘hun kind’ dat ze ook door het jaar heen contact houden. Maarten is een van de vrijwilligers: “Mijn moeder was hier vrijwilliger en zo ben ik er dertien jaar geleden mee in aanraking gekomen. Ik heb hier zelfs mijn vrouw leren kennen. Als vrijwilligers hebben we onderling een hechte band. We hebben het ’s avonds gezellig met elkaar, we gaan zwemmen of een biertje drinken.” Britt (16) is dit jaar voor het eerst vrijwilliger. Zij is op een heel andere manier betrokken geraakt bij het vakantieproject. “Mijn zusje Fleur heeft jarenlang als deelnemer meegedaan. Ik weet dus hoe belangrijk het is voor een gezin als twee weken lang de zorg uit handen genomen wordt. Mijn zusje is inmiddels overleden. Dat ik nu hier ben als vrijwilliger voelt heel goed. Ik ken nog veel van de kinderen, ben al vertrouwd met Victor, ‘mijn kind’ deze weken. En ja, het is ook zwaar en vermoeiend, maar als je ziet hoe de kinderen genieten, die lach op hun gezicht, dan weet je waar je het voor doet.”

U las een van de artikelen uit 'De Stem van Grave', editie september 2020

Vakantieproject Visio

Meer nieuws